Kiedyś jak miałem 12 lat przypadkiem, choć nie ma przypadków odmówilem Tajemnicę Szczęścia 1x, po kilku latach ok 16 roku życia odmówiłem 2x, w między czasie Jezus uchronił mnie przed śmiercią i błędnymi decyzjami choć błędy ciągle popełniam i podejmuje złe decyzje, ok 2 lata temu dowiedziałem się, że mój kolega ma raka ... Zapłakałem i zacząłem odmawiać Tajemnice Szczęścia w intencji jego pokonania raka i życia ..... PRZEŻYŁ ... Dziękowałem i Dziekuje .... Mam teraz 38 lat i widze, że jego choroba Nawróciła Mnie ... Po ukończeniu rocznej modlitwy pomyślałem czas odpocząć o niej ... Po 2 tygodniach poczułem pustkę i nasunęło się pytanie .... Od czego chce odpoczac? Od relacji z Bogiem, więc odmawiam po raz kolejny i dzielę się tym z ludźmi na mojej drodze życia CHWAŁA PANU

Odmówiłam te modlitwy - nie było łatwo, zaczynałam 3 razy ( w ciągu roku były różne wyjazdy i nie zawsze pamiętałam by zabrać ze sobą modlitwy w np. sytuacji pogrzebu) wreszcie zrobiłam tyle kopii, by mieć je w każdej torebce i w każdej kieszeni i to poskutkowało. Na moich oczach Pan ratował zatwardziałe dusze, niektórych moich krewnych. Ale do odmawiania tej modlitwy udało mi się namówić tylko 1 osobę - jest ona moją radością bo widzę jak szybko wzrasta w wierze i jak dobrze wpływa na swoją rodzinę. Myślę o ponownym odmówieniu "modlitw szczęścia" - tyle jest jeszcze potrzeb.

„Pragnę..."
Tak, Moje usta i język zaschły, byłem odwodniony i trawiła Mnie gorączka; dlatego wzięli trzcinę i za pomocą gąbki zwilżyli Moje usta żółcią i octem, by szydzić jeszcze bardziej, gdy Moje usta pokryły się pęcherzami.
Gdy powiedziałem „pragnę", patrzyłem na Matkę, Jana i stojącą nieco dalej, dawną grzesznicę, która na ten widok nie czuła się nawet godna, by dotknąć Mnie ze współczuciem. Miażdżyło ją tak wielkie poczucie winy, że pozwalała sobie tylko na łzy, spoglądając na Mnie z bezsilnością. Błogosławiona jesteś, Magdaleno, która trwałaś u stóp Mego Krzyża, łącząc swoje łzy ze spływającą na ziemię Moją Odkupieńczą Krwią!
Dzięki swojej miłości i bólowi zostałaś odkupiona i nagrodzona Moim pierwszym objawieniem na oczach ludzkich. Ogromna miłość zmyła twoje grzechy. Chciałem, aby twoje nawrócenie i poświęcenie, zostało nagrodzone przez Ojca wyniesieniem cię na ołtarze, razem z Moją Matką i Janem; by wszyscy, którzy uważali się za sprawiedliwych i mądrych, musieli skłonić kolana przed tą, którą potępiali. Tak oto spełniały się słowa Magnificat wyśpiewanego przez Moją Matkę, według których Bóg „wywyższa pokornych”, a „głodnych nasyca dobrami”.

Jezus pragnął dusz, wszystkich dusz, za które przelał swoją Krew aż do ostatniej kropli. Z wysokości Krzyża widział twoje i moje grzechy i wołał do ludzkości:„Pragnę tej duszy..." ‚„oto dusza, dla której tak cierpię, znoszę pragnienie i głód... potrzebuję jej, aby móc uśmierzyć gorączkę, wywołaną przez rany, które ulegając zakażeniu, wyniszczają Moje Ciało...
Pragnę modlitwy, pokoju w rodzinach, we wspólnotach i na całym świecie; pragnę pewności, że wszyscy pewnego dnia odpowiedzą na Moje wołanie; pragnę ofiarnych dusz, które dla sprawiedliwości Bożej staną się czymś w rodzaju „piorunochronu" i zbawią inne dusze...
Córko Moja, pragnę, abyś ofiarowała mi swoją pomoc i wytrwałość. Uważaj jednak na wilki w owczej skórze. Jeśli widzisz, że jakiś interesowny człowiek usiłuje cię powstrzymywać, bądź bardzo ostrożna, aby nie zamienił Krzyża, który ci dałem, na zdeprawowaną, rzekomą „mądrość”.
Idź dalej cicho swoją drogą, z wielką rozwagą, żarliwie obejmując krzyż, który spoczywa na twych barkach i znacz swoje ślady Moją Krwią, aby prowadziły cię zawsze do Mnie... A jeśli któryś z twoich oprawców zaczyna atakować cię wprost, nie zakrywaj się przed obelgami i nie próbuj się bronić... Nadstaw mu także plecy, by świat po twoich ranach poznał, że jesteś Moja; zapewniam cię bowiem, że gdy cię krzywdzą czynią tak, jakby krzywdzili Mnie samego. Raduj się, że jesteś jedną z tych, którzy należą do Jezusa!
"Z SYNAJU NA KALWARIĘ" - Catalina Rivas
więcej - CZWARTE SŁOWO Z KRZYŻA