TOM 19 podzielony na 8 części, które przypominają nam OSIEM Błogosławieństw ewangelicznych i dwukrotnie OSIEM DZIEŁ Miłosierdzia wobec duszy i wobec ciała naszych braci, aby służyły przez DOBROĆ i MIŁOŚĆ BOGA, który nas wszystkich stworzył. Po tylu latach i już ogromnej treści NAUCZANIA Jezusa Chrystusa o Woli Bożej Luiza czekała z dnia na dzień, z tygodnia na tydzień, z miesiąca na miesiąc, aby w końcu zostać uwolniona i już nie pisać ciągu dalszego: Ale nadal będzie 12 lat poświęconych pisaniu i 17 tomów do dodania! DARU Woli Bożej od Niej Samej Odwiecznej w ISTOCIE BOGA JEDYNEGO, i czasowo-ziemskiej TŁOCZNI Winnicy Pańskiej, a następnie niebiańsko wieczystej IMPREZIE WESELA Oblubienicy Baranka Bożego z NIM SAMYM jako BOSKIM Oblubieńcem cieszyć się i radować na wieki nieskończonym Królestwem złożonym ze Stworzenia, Odkupienia i Uświęcenia, dla Uwielbienia BOSKIEGO MAJESTATU i chwały ukoronowania szczęściem tryumfu i udziału w Bóstwie SAMEGO BOGA poprzez JEGO Wolę, aby życie Wieczne i Nieprzemijające dla duszy i ciała było w nas. Aby było NASZE i BOSKIE, czyli LUDZKO-BOSKIE, aby ostatecznie Bóg był WSZYSTKIM we wszystkich, włączając w tą Jedność ANIELSKIE DUCHY, które dzielą z NAMI w Bogu Wspólny LOS! free.fr/Catholique/BLOGS.html

Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła * i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy. Niech mówią o chwale Twojego królestwa * i niech głoszą Twoją potęgę.
Refren.
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę * i wspaniałość chwały Twojego królestwa. Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, * przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Refren.
Niech usta moje * głoszą chwałę Pana, a wszystko, co żyje, † niech wielbi Jego święte imię * na zawsze i na wieki.
Refren.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać, aby wejść do swojej chwały. (Por. Łk 24, 46b. 26b)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 14, 27-31a)Pokój zostawiam wam
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Do chwili kiedy grzech wszedł do świata, życie człowieka jest nieuchronnie związane z cierpieniem. Czasem jest to ból fizyczny, a innym razem moralny, jeszcze innym chodzi o ból duchowy..., i wszystkich nas dosięga śmierć. Bóg w swej nieskończonej miłości pozostawił nam lekarstwo, byśmy mieli pokój pośród cierpienia i bólu: On przyjął odejście z tego świata przez bramę bolesną i pełną spokoju. Dlaczego to zrobił? Ponieważ w ten sposób ludzki ból – w połączeniu z Chrystusem – staje się odkupieniem, które uwalnia od grzechu. «W Krzyżu Chrystusa nie tylko Odkupienie dokonało się przez cierpienie, ale samo cierpienie ludzkie zostało też odkupione» (Św. Jan Paweł II). Jezus Chrystus cierpiał z pokorą poddając się woli Boga niebieskiego i w tym akcie posłuszeństwa dobrowolnie oddał siebie dla naszego zbawienia. Pewien nieznany autor z II wieku włożył w usta Chrystusa następujące słowa: «Spójrz na plwociny na mej twarzy, przyjąłem je dla ciebie, aby przywrócić ci proste tchnienie życia. Spójrz na moje obite policzki, zniosłem to bicie, aby upodobnić do siebie twój zniszczony obraz. Spójrz na rany na mych plecach, które mi zadano, bym z twoich pleców zdjął ciężar twych grzechów. Spójrz na me ręce przygwożdżone brutalnie do drzewa krzyża, to dla ciebie, bo nieszczęsny wyciągnąłeś kiedyś swoją rękę do zakazanego drzewa».
Myśli na dzisiejszą Ewangelię

«To czym jest nasz duch, to znaczy nasza dusza, dla naszych członków, jest tym samym, czym jest Duch Święty dla członków Chrystusa oraz tym, czym jest Ciało Chrystusa dla Kościoła» (Święty Augustyn).

«Pokój jest prawdziwym darem obecności Jezusa w jego Kościele. —Panie, opiekuj się Twoim Kościołem pośród utrapienia, aby nie stracił wiary, aby nie stracił nadziei» (Papież Franciszek).

«Pokój ziemski jest obrazem i owocem pokoju Chrystusa (...). Przez krew przelaną na krzyżu, "w sobie zadawszy śmierć wrogości" (Ef 2, 16), pojednał On ludzi z Bogiem, a swój Kościół ustanowił sakramentem jedności rodzaju ludzkiego i jego zjednoczenia z Bogiem. (…)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2305).