Chrystus, Wieczną Wiosną.
Chrystus, Wieczną Wiosną. Friedrich Rückert, niemiecki poeta, mawiał, że "gdzie kwitnie kwiat – musi być wiosna, a gdzie jest wiosna – wszystko wkrótce zakwitnie". Wybuch utajonego życia "Na wiosnę …Więcej
Chrystus, Wieczną Wiosną.
Friedrich Rückert, niemiecki poeta, mawiał, że "gdzie kwitnie kwiat – musi być wiosna, a gdzie jest wiosna – wszystko wkrótce zakwitnie".
Wybuch utajonego życia
"Na wiosnę całe oblicze natury jest bogate i wspaniałe. Tylko raz w roku, jedyny raz, świat, który widzimy, objawia swoje utajone moce i niejako ukazuje się naszym oczom. Wtedy to na drzewach rozwijają się liście, zakwitają sady, wyrastają kwiaty; z ziemi wyłaniają się trawy i zboża.
Następuje nagły wybuch tego utajonego życia, które Bóg umieścił w materialnym świecie. Tak, to pokazuje wam jako przykład, co może się stać na rozkaz Boga, kiedy wypowie On słowo.
Ta ziemia okrywająca się liśćmi i kwiatami, pewnego dnia przeistoczy się nagle w nowy świat chwały i światłości, w którym zobaczymy mieszkających w nim świętych i aniołów. Kto by pomyślał, gdyby nie widział wiosny na własne oczy w latach poprzednich, komu przyszłoby do głowy dwa lub trzy miesiące temu, że oblicze natury, sprawiającej jeszcze …Więcej
Friedrich Rückert, niemiecki poeta, mawiał, że "gdzie kwitnie kwiat – musi być wiosna, a gdzie jest wiosna – wszystko wkrótce zakwitnie".
Wybuch utajonego życia
"Na wiosnę całe oblicze natury jest bogate i wspaniałe. Tylko raz w roku, jedyny raz, świat, który widzimy, objawia swoje utajone moce i niejako ukazuje się naszym oczom. Wtedy to na drzewach rozwijają się liście, zakwitają sady, wyrastają kwiaty; z ziemi wyłaniają się trawy i zboża.
Następuje nagły wybuch tego utajonego życia, które Bóg umieścił w materialnym świecie. Tak, to pokazuje wam jako przykład, co może się stać na rozkaz Boga, kiedy wypowie On słowo.
Ta ziemia okrywająca się liśćmi i kwiatami, pewnego dnia przeistoczy się nagle w nowy świat chwały i światłości, w którym zobaczymy mieszkających w nim świętych i aniołów. Kto by pomyślał, gdyby nie widział wiosny na własne oczy w latach poprzednich, komu przyszłoby do głowy dwa lub trzy miesiące temu, że oblicze natury, sprawiającej jeszcze …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Izabela Sylwia - IS 2201
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Wielu hierarchów, kapłanów, biskupów łącznie z Franciszkiem powinni sobie zadać pytanie: ,,Czy my nie zdradzamy, nie odrzucamy Chrystusa? Czy idziemy …Więcej
Wielu hierarchów, kapłanów, biskupów łącznie z Franciszkiem powinni sobie zadać pytanie: ,,Czy my nie zdradzamy, nie odrzucamy Chrystusa? Czy idziemy wytyczoną przez Niego drogą, czy może zbaczamy z niej? Te pytania należy potraktować jako retoryczne, widzimy bowiem, jaka jest sytuacja w dzisiejszym Kościele.
Czym jest uwielbienie Boga?
Czym jest uwielbienie Boga? Jak to robić zgodnie z nauczaniem Kościoła katolickiego? Czy są jakieś różnice w uwielbianiu Boga po katolicku i nie po katolicku? Żeby odpowiedzieć na te pytania, spróbujmy …Więcej
Czym jest uwielbienie Boga?
Jak to robić zgodnie z nauczaniem Kościoła katolickiego?
Czy są jakieś różnice w uwielbianiu Boga po katolicku i nie po katolicku? Żeby odpowiedzieć na te pytania, spróbujmy najpierw zobaczyć, co o uwielbieniu Boga mówi sam Bóg w swoim Słowie. Bardzo mi się podoba przepiękne wezwanie do uwielbienia z Księgi Tobiasza.
„Uwielbiajcie Boga i wysławiajcie Go przed wszystkimi żyjącymi za dobrodziejstwa, jakie wyświadczył wam – w celu uwielbienia i wysławienia Jego imienia. Ogłaszajcie przed wszystkimi ludźmi dzieła Boże, jak są godne uwielbienia, i nie wahajcie się wyrażać Mu wdzięczności" (Tb 12,6).
Widzimy tu, że Słowo Boże wzywa nas do oddania Bogu chwały, do wysławiania Go i uwielbiania. A co na temat uwielbienia możemy przeczytać w Katechizmie Kościoła katolickiego? W punkcie 2639 czytamy:
„Uwielbienie jest tą formą modlitwy, w której człowiek najbardziej bezpośrednio uznaje, iż Bóg jest Bogiem. Wysławia Go dla Niego samego, oddaje Mu chwałę nie ze względu na …Więcej
Jak to robić zgodnie z nauczaniem Kościoła katolickiego?
Czy są jakieś różnice w uwielbianiu Boga po katolicku i nie po katolicku? Żeby odpowiedzieć na te pytania, spróbujmy najpierw zobaczyć, co o uwielbieniu Boga mówi sam Bóg w swoim Słowie. Bardzo mi się podoba przepiękne wezwanie do uwielbienia z Księgi Tobiasza.
„Uwielbiajcie Boga i wysławiajcie Go przed wszystkimi żyjącymi za dobrodziejstwa, jakie wyświadczył wam – w celu uwielbienia i wysławienia Jego imienia. Ogłaszajcie przed wszystkimi ludźmi dzieła Boże, jak są godne uwielbienia, i nie wahajcie się wyrażać Mu wdzięczności" (Tb 12,6).
Widzimy tu, że Słowo Boże wzywa nas do oddania Bogu chwały, do wysławiania Go i uwielbiania. A co na temat uwielbienia możemy przeczytać w Katechizmie Kościoła katolickiego? W punkcie 2639 czytamy:
„Uwielbienie jest tą formą modlitwy, w której człowiek najbardziej bezpośrednio uznaje, iż Bóg jest Bogiem. Wysławia Go dla Niego samego, oddaje Mu chwałę nie ze względu na …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
grego ted kard
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
ale czemu 6 palców :)
Ty, który jesteś ponad nami!
Ty, który jesteś ponad nami! Ty, który jesteś jednym z nas, Ty, który jesteś w nas! Oby wszyscy mogli Cię widzieć - także i we mnie. Obym mógł przygotować drogę do Ciebie. Obym mógł dziękować Ci za …Więcej
Ty, który jesteś ponad nami!
Ty, który jesteś jednym z nas,
Ty, który jesteś w nas!
Oby wszyscy mogli Cię widzieć - także i we mnie.
Obym mógł przygotować drogę do Ciebie.
Obym mógł dziękować Ci za wszystko, co mnie spotyka.
Obym mógł przy tym nie zapomnieć o potrzebach innych ludzi.
Ogarnij mnie swoją miłością, tak, jak chcesz, bym ja ogarniał nią wszystkich. Oby wszystko, co jest we mnie, obrócić się mogło ku Twojej chwale. Obym nigdy nie zaznał rozpaczy. Bo jestem pod Twoją ręką, a w Tobie jest pełnia siły i dobroci. Daj nam serce czyste, byśmy mogli Ciebie oglądać, serce pokorne, byśmy mogli Ciebie słuchać. Serce miłujące, byśmy mogli Tobie służyć. Serce wierzące, byśmy mogli Tobą żyć. D. Hammarskjold
Ty, który jesteś jednym z nas,
Ty, który jesteś w nas!
Oby wszyscy mogli Cię widzieć - także i we mnie.
Obym mógł przygotować drogę do Ciebie.
Obym mógł dziękować Ci za wszystko, co mnie spotyka.
Obym mógł przy tym nie zapomnieć o potrzebach innych ludzi.
Ogarnij mnie swoją miłością, tak, jak chcesz, bym ja ogarniał nią wszystkich. Oby wszystko, co jest we mnie, obrócić się mogło ku Twojej chwale. Obym nigdy nie zaznał rozpaczy. Bo jestem pod Twoją ręką, a w Tobie jest pełnia siły i dobroci. Daj nam serce czyste, byśmy mogli Ciebie oglądać, serce pokorne, byśmy mogli Ciebie słuchać. Serce miłujące, byśmy mogli Tobie służyć. Serce wierzące, byśmy mogli Tobą żyć. D. Hammarskjold
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Ludzie sumienia, skarbem Kościoła.
Ludzie sumienia, skarbem Kościoła. Ludzie sumienia, to arystokraci ducha i najwięksi dobroczyńcy ludzkości. Żyjemy w cywilizacji moralnego relatywizmu i nihilizmu, w której niemal wszystko - z wyjątkiem …Więcej
Ludzie sumienia, skarbem Kościoła.
Ludzie sumienia, to arystokraci ducha i najwięksi dobroczyńcy ludzkości.
Żyjemy w cywilizacji moralnego relatywizmu i nihilizmu, w której niemal wszystko - z wyjątkiem dobra i prawdy - jest tolerowane, a nawet akceptowane. Tego typu niska, prymitywna kultura sama siebie skazuje na śmierć.
Obecnie dochodzi nawet do tego, że niektóre grupy społeczne (na przykład politycy i lekarze) przypisują sobie władzę decydowania o tym, których ludzi i w jakiej fazie ich rozwoju można legalnie zabić.
Większej władzy nie przypisywał sobie nawet Lenin, Stalin czy Hitler. W tak barbarzyńsko "liberalnej" demokracji największą karierę robią ludzie o najbardziej wypaczonym sumieniu.
Konsekwencją wypaczonych sumień jest to, że w Unii Europejskiej - podobnie jak dwa tysiące lat temu w Palestynie - znacznie więcej ludzi głosuje na Barabasza niż na Jezusa.
Wypaczone sumienia
Wypaczenie sumienia to największa krzywda, jaką człowiek może wyrządzić samemu sobie. Na początku historii …Więcej
Ludzie sumienia, to arystokraci ducha i najwięksi dobroczyńcy ludzkości.
Żyjemy w cywilizacji moralnego relatywizmu i nihilizmu, w której niemal wszystko - z wyjątkiem dobra i prawdy - jest tolerowane, a nawet akceptowane. Tego typu niska, prymitywna kultura sama siebie skazuje na śmierć.
Obecnie dochodzi nawet do tego, że niektóre grupy społeczne (na przykład politycy i lekarze) przypisują sobie władzę decydowania o tym, których ludzi i w jakiej fazie ich rozwoju można legalnie zabić.
Większej władzy nie przypisywał sobie nawet Lenin, Stalin czy Hitler. W tak barbarzyńsko "liberalnej" demokracji największą karierę robią ludzie o najbardziej wypaczonym sumieniu.
Konsekwencją wypaczonych sumień jest to, że w Unii Europejskiej - podobnie jak dwa tysiące lat temu w Palestynie - znacznie więcej ludzi głosuje na Barabasza niż na Jezusa.
Wypaczone sumienia
Wypaczenie sumienia to największa krzywda, jaką człowiek może wyrządzić samemu sobie. Na początku historii …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Ukochać EUCHARYSTIĘ.
Ukochać EUCHARYSTIĘ. Czym jest Eucharystia? † Cała Eucharystia jest dziękczynieniem. Ustanowiłem ją także po to, abyście mogli dziękować. Abyście przez uczestnictwo w niej rozwijali w sobie postawę …Więcej
Ukochać EUCHARYSTIĘ.
Czym jest Eucharystia?
† Cała Eucharystia jest dziękczynieniem. Ustanowiłem ją także po to, abyście mogli dziękować.
Abyście przez uczestnictwo w niej rozwijali w sobie postawę dziękczynną.
Całe życie wasze powinno być przepojone dziękczynieniem i wdzięcznością. W tym duchu trzeba rozmawiać ze Mną i do Mnie się zwracać.
Wszystko, cokolwiek posiadacie i kim jesteście, jest Moim darem miłości. Zupełnie wszystko.
I mimo waszych buntów i niewdzięczności ciągle was kocham, wyczekuję na wasz powrót i składam nieustanną Ofiarę z siebie, by was ratować. Ta Ofiara jest wieczna, bo trwa i odbywa się cały czas.
Jest to Ofiara pozaczasowa i ponadczasowa. W niej żyjecie, nią oddychacie. Ona was ratuje w każdej chwili życia waszego. Starajcie się poznawać Prawdę o Mnie, pragnijcie jej. Wraz z tym poznawaniem będzie rosła w was wdzięczność. Niewdzięczność jest też owocem niewiedzy. Gdybyście znali choć cząstkę Prawdy i potrafili w nią wniknąć, płakałby każdy z was z powodu własnej …Więcej
Czym jest Eucharystia?
† Cała Eucharystia jest dziękczynieniem. Ustanowiłem ją także po to, abyście mogli dziękować.
Abyście przez uczestnictwo w niej rozwijali w sobie postawę dziękczynną.
Całe życie wasze powinno być przepojone dziękczynieniem i wdzięcznością. W tym duchu trzeba rozmawiać ze Mną i do Mnie się zwracać.
Wszystko, cokolwiek posiadacie i kim jesteście, jest Moim darem miłości. Zupełnie wszystko.
I mimo waszych buntów i niewdzięczności ciągle was kocham, wyczekuję na wasz powrót i składam nieustanną Ofiarę z siebie, by was ratować. Ta Ofiara jest wieczna, bo trwa i odbywa się cały czas.
Jest to Ofiara pozaczasowa i ponadczasowa. W niej żyjecie, nią oddychacie. Ona was ratuje w każdej chwili życia waszego. Starajcie się poznawać Prawdę o Mnie, pragnijcie jej. Wraz z tym poznawaniem będzie rosła w was wdzięczność. Niewdzięczność jest też owocem niewiedzy. Gdybyście znali choć cząstkę Prawdy i potrafili w nią wniknąć, płakałby każdy z was z powodu własnej …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Dwie łaski.
Dwie łaski. Odwieczne tradycyjne nauczanie Kościoła mówi nam, że są dwie łaski Ducha Świętego, które otrzymujemy za pośrednictwem Maryi. Jest to łaska nawrócenia i uświęcenia. Łaska nawrócenia jest …Więcej
Dwie łaski.
Odwieczne tradycyjne nauczanie Kościoła mówi nam, że są dwie łaski Ducha Świętego, które otrzymujemy za pośrednictwem Maryi.
Jest to łaska nawrócenia i uświęcenia.
Łaska nawrócenia jest wtedy, gdy człowiek jest wydobywany z grzechu ciężkiego do życia w łasce uświęcającej.
Gdy człowiek chwyta za rękę Maryję, to Ona pomaga jemu przezwyciężać zło i grzech w jego życiu. Bo przecież Maryja zawsze miażdży pod stopami szatana.
Przez uświęcenie – Maryja prowadzi duszę do głębszego zjednoczenia z Chrystusem.
Najprostszą drogą do tego zjednoczenia z Bogiem jest Maryja - Jej oddanie siebie, całego swojego życia i wszystkiego co się posiada. Najlepiej to uczynić przez oddanie się w świętą niewolę miłości Jezusowi, przez ręce Maryi.
Łaska uświęcająca różni się od łaski uczynkowej tym, że Najświętsza Maryja Panna udziela łaski przygotowującej, zanim będziemy zjednoczeni z Bogiem. Bóg dał nam Swoją Matkę Maryję, by pokazać nam drogę do nieba i to, że nas bardzo kocha. Dlatego najlepszą …Więcej
Odwieczne tradycyjne nauczanie Kościoła mówi nam, że są dwie łaski Ducha Świętego, które otrzymujemy za pośrednictwem Maryi.
Jest to łaska nawrócenia i uświęcenia.
Łaska nawrócenia jest wtedy, gdy człowiek jest wydobywany z grzechu ciężkiego do życia w łasce uświęcającej.
Gdy człowiek chwyta za rękę Maryję, to Ona pomaga jemu przezwyciężać zło i grzech w jego życiu. Bo przecież Maryja zawsze miażdży pod stopami szatana.
Przez uświęcenie – Maryja prowadzi duszę do głębszego zjednoczenia z Chrystusem.
Najprostszą drogą do tego zjednoczenia z Bogiem jest Maryja - Jej oddanie siebie, całego swojego życia i wszystkiego co się posiada. Najlepiej to uczynić przez oddanie się w świętą niewolę miłości Jezusowi, przez ręce Maryi.
Łaska uświęcająca różni się od łaski uczynkowej tym, że Najświętsza Maryja Panna udziela łaski przygotowującej, zanim będziemy zjednoczeni z Bogiem. Bóg dał nam Swoją Matkę Maryję, by pokazać nam drogę do nieba i to, że nas bardzo kocha. Dlatego najlepszą …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Izabela Sylwia - IS 2201
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Dlatego zawsze zawierzajmy się Maryi.
Cierpienie i choroba w świetle wiary.
Cierpienie i choroba w świetle wiary. Cierpienie i choroby człowieka to jeden z najtrudniejszych problemów zawsze niepokojących ludzkość. Odczuwają to także chrześcijanie, jednak światło wiary pomaga …Więcej
Cierpienie i choroba w świetle wiary.
Cierpienie i choroby człowieka to jeden z najtrudniejszych problemów zawsze niepokojących ludzkość. Odczuwają to także chrześcijanie, jednak światło wiary pomaga im przeniknąć głębiej tajemnicę cierpienia i samo cierpienie mężniej znosić.
Nie tylko bowiem na podstawie słów Chrystusa rozumieją znaczenie i wartość choroby dla własnego zbawienia i dla zbawienia świata, lecz także wiedzą, że gdy zachorują, Chrystus, który za swego życia na ziemi często nawiedzał i uzdrawiał chorych, okaże im swoją miłość.
W Starym Testamencie chorobę traktowano jako pewien egzamin, przeciwko któremu rodził się bunt, ale widoczny był rozpoznawalny element planu Bożego.
U proroków pojawia się idea, że cierpienie jest nie tylko przekleństwem i konsekwencją grzechu, ale że znoszenie cierpienia uzdalnia człowieka do bycia bardziej dla innych (Por. YC 240).
Choroba często staje się drogą nawrócenia. W Nowym Testamencie Jezus jawi się jako lekarz, którego nie potrzebują zdrowi …Więcej
Cierpienie i choroby człowieka to jeden z najtrudniejszych problemów zawsze niepokojących ludzkość. Odczuwają to także chrześcijanie, jednak światło wiary pomaga im przeniknąć głębiej tajemnicę cierpienia i samo cierpienie mężniej znosić.
Nie tylko bowiem na podstawie słów Chrystusa rozumieją znaczenie i wartość choroby dla własnego zbawienia i dla zbawienia świata, lecz także wiedzą, że gdy zachorują, Chrystus, który za swego życia na ziemi często nawiedzał i uzdrawiał chorych, okaże im swoją miłość.
W Starym Testamencie chorobę traktowano jako pewien egzamin, przeciwko któremu rodził się bunt, ale widoczny był rozpoznawalny element planu Bożego.
U proroków pojawia się idea, że cierpienie jest nie tylko przekleństwem i konsekwencją grzechu, ale że znoszenie cierpienia uzdalnia człowieka do bycia bardziej dla innych (Por. YC 240).
Choroba często staje się drogą nawrócenia. W Nowym Testamencie Jezus jawi się jako lekarz, którego nie potrzebują zdrowi …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Między ważnym, a pilnym.
Między ważnym, a pilnym. W życiu istnieją sprawy błahe, ważne i pilne. Nie każda sprawa ważna jest pilna i nie każda pilna ważna. O ile jeszcze jako tako potrafimy je rozróżnić w głowie, o tyle często …Więcej
Między ważnym, a pilnym.
W życiu istnieją sprawy błahe, ważne i pilne. Nie każda sprawa ważna jest pilna i nie każda pilna ważna. O ile jeszcze jako tako potrafimy je rozróżnić w głowie, o tyle często nie radzimy sobie z tym, którą z nich w danym momencie się zająć.
Na przykład, dorosły syn ma mamę w podeszłym wieku. Przesiaduje całymi dniami samotna w domu. Syn słusznie myśli sobie: „No wypadałoby w końcu do niej wpaść, wypić kawę, porozmawiać. W końcu to moja mama – ważna sprawa”. Ale tygodnie mijają. Bo trzeba jeszcze zrobić to i tamto, tam pojechać, kogoś spotkać, coś załatwić, skończyć robotę na czas.
A czasu wciąż brakuje. I tak sobie kalkuluje: „W sumie mama może jeszcze poczekać. Nic się przecież nie stanie. To nie jest pilna sprawa”. I tak to, co naglące w rzeczywistości wypchnęło to, co ważne. Pewnego dnia mama nagle umiera. Syn, dowiadując się o tym, wyrzuca sobie: „Jaka szkoda, że nie zdążyłem z nią spotkać się przed śmiercią. Jaki ze mnie tępak. Tyle razy chciałem do niej …Więcej
W życiu istnieją sprawy błahe, ważne i pilne. Nie każda sprawa ważna jest pilna i nie każda pilna ważna. O ile jeszcze jako tako potrafimy je rozróżnić w głowie, o tyle często nie radzimy sobie z tym, którą z nich w danym momencie się zająć.
Na przykład, dorosły syn ma mamę w podeszłym wieku. Przesiaduje całymi dniami samotna w domu. Syn słusznie myśli sobie: „No wypadałoby w końcu do niej wpaść, wypić kawę, porozmawiać. W końcu to moja mama – ważna sprawa”. Ale tygodnie mijają. Bo trzeba jeszcze zrobić to i tamto, tam pojechać, kogoś spotkać, coś załatwić, skończyć robotę na czas.
A czasu wciąż brakuje. I tak sobie kalkuluje: „W sumie mama może jeszcze poczekać. Nic się przecież nie stanie. To nie jest pilna sprawa”. I tak to, co naglące w rzeczywistości wypchnęło to, co ważne. Pewnego dnia mama nagle umiera. Syn, dowiadując się o tym, wyrzuca sobie: „Jaka szkoda, że nie zdążyłem z nią spotkać się przed śmiercią. Jaki ze mnie tępak. Tyle razy chciałem do niej …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Na czym polega życie wieczne?
Na czym polega życie wieczne? Jezus obiecuje życie wieczne tym, którzy wierzą w Niego i są posłuszni Jego Słowu. Czym jest życie wieczne? Jest to życie Boga. Na czym polega życie wieczne? Katolicy …Więcej
Na czym polega życie wieczne?
Jezus obiecuje życie wieczne tym, którzy wierzą w Niego i są posłuszni Jego Słowu.
Czym jest życie wieczne? Jest to życie Boga.
Na czym polega życie wieczne?
Katolicy bez przygotowania w tematach rzeczywistości nieba, gdy słyszą wyrażenie „ŻYCIE WIECZNE”, natychmiast myślą o życiu po śmierci fizycznej.
Natomiast życie, które Jezus chce nam dać, jest życiem Boga. Święty Jan, ewangelista miłości, powtarza często, że Bóg jest miłością. Z tego powodu człowiek, który jest posłuszny Jezusowi z miłości, otrzymuje Ducha Świętego, niestworzoną MIŁOŚĆ Ojca i Syna.
Jakie są efekty obecności Ducha Świętego w człowieku?
Pierwszy z nich polega na tym, że człowiek czuje się dzieckiem Boga i dzięki czemu ma słodką świadomość bycia błogosławionym i kochanym przez Niego. Nic i nikt nie może zakłócić pokoju jego serca. „Jeśli Bóg jest ze mną, kto może być przeciwko mnie”, wyznaje pojednany z Bogiem. W każdej sytuacji oddaje się on woli Bożej, ponieważ jest głęboko przekonany …Więcej
Jezus obiecuje życie wieczne tym, którzy wierzą w Niego i są posłuszni Jego Słowu.
Czym jest życie wieczne? Jest to życie Boga.
Na czym polega życie wieczne?
Katolicy bez przygotowania w tematach rzeczywistości nieba, gdy słyszą wyrażenie „ŻYCIE WIECZNE”, natychmiast myślą o życiu po śmierci fizycznej.
Natomiast życie, które Jezus chce nam dać, jest życiem Boga. Święty Jan, ewangelista miłości, powtarza często, że Bóg jest miłością. Z tego powodu człowiek, który jest posłuszny Jezusowi z miłości, otrzymuje Ducha Świętego, niestworzoną MIŁOŚĆ Ojca i Syna.
Jakie są efekty obecności Ducha Świętego w człowieku?
Pierwszy z nich polega na tym, że człowiek czuje się dzieckiem Boga i dzięki czemu ma słodką świadomość bycia błogosławionym i kochanym przez Niego. Nic i nikt nie może zakłócić pokoju jego serca. „Jeśli Bóg jest ze mną, kto może być przeciwko mnie”, wyznaje pojednany z Bogiem. W każdej sytuacji oddaje się on woli Bożej, ponieważ jest głęboko przekonany …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Kiedy Jezus najbardziej pomógł światu?
Kiedy Jezus najbardziej pomógł światu? Gdy doświadczamy cierpienia, często pytamy: "Dlaczego?". Wydaje nam się, że jeśli poznamy przyczynę, to wszystko zrozumiemy i będziemy szczęśliwsi. Czy jednak …Więcej
Kiedy Jezus najbardziej pomógł światu?
Gdy doświadczamy cierpienia, często pytamy: "Dlaczego?". Wydaje nam się, że jeśli poznamy przyczynę, to wszystko zrozumiemy i będziemy szczęśliwsi. Czy jednak rzeczywiście ulgę i radość przyniesie nam informacja, dlaczego coś wydarzyło się nam, a nie sąsiadowi?
Istnieje takie hebrajskie słowo lamma, które ma dwa znaczenia: "dlaczego" i "po co". Trochę jak zawias w drzwiach, który ma podwójną funkcję - z jednej strony trzyma się futryny, a z drugiej strony trzyma skrzydła drzwi. Pojawia się ono na przykład w zdaniu: "Eloi, Eloi, lema sabachthani, to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?" (Mt 15,34), które Jezus wypowiedział na krzyżu. Gdy więc ktoś używa tego hebrajskiego słowa, nie tylko próbuje pokazać powód, ale także wydobyć sens.
Zastanówmy się zatem, czy naprawdę pomogłoby mi, gdyby objawił się Pan Jezus lub we śnie powiedział: "Wiesz co, masz raka dlatego, że takie dwie cząsteczki połączyły się z trzecią, i ta trzecia wpłynęła na …Więcej
Gdy doświadczamy cierpienia, często pytamy: "Dlaczego?". Wydaje nam się, że jeśli poznamy przyczynę, to wszystko zrozumiemy i będziemy szczęśliwsi. Czy jednak rzeczywiście ulgę i radość przyniesie nam informacja, dlaczego coś wydarzyło się nam, a nie sąsiadowi?
Istnieje takie hebrajskie słowo lamma, które ma dwa znaczenia: "dlaczego" i "po co". Trochę jak zawias w drzwiach, który ma podwójną funkcję - z jednej strony trzyma się futryny, a z drugiej strony trzyma skrzydła drzwi. Pojawia się ono na przykład w zdaniu: "Eloi, Eloi, lema sabachthani, to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?" (Mt 15,34), które Jezus wypowiedział na krzyżu. Gdy więc ktoś używa tego hebrajskiego słowa, nie tylko próbuje pokazać powód, ale także wydobyć sens.
Zastanówmy się zatem, czy naprawdę pomogłoby mi, gdyby objawił się Pan Jezus lub we śnie powiedział: "Wiesz co, masz raka dlatego, że takie dwie cząsteczki połączyły się z trzecią, i ta trzecia wpłynęła na …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Co właściwie oznacza słowo „Alleluja”?
Co właściwie oznacza słowo „Alleluja”? Przez całe 40 dni Wielkiego Postu słowo „Alleluja” nie istnieje w liturgii Kościoła. Nie wymawia się go ani razu. Dopiero podczas liturgii Wigilii Paschalnej…Więcej
Co właściwie oznacza słowo „Alleluja”?
Przez całe 40 dni Wielkiego Postu słowo „Alleluja” nie istnieje w liturgii Kościoła. Nie wymawia się go ani razu. Dopiero podczas liturgii Wigilii Paschalnej kapłan intonuje wspaniałe „Alleluja”, które jest od tej chwili wymawiane i wyśpiewywane bardzo często.
Alleluja, chwalcie Pana!
Dlaczego tak się dzieje? Co oznacza to słowo i dlaczego tak mocno związane jest z okresem Wielkanocy?
Alleluja bierze swój początek w hebrajskim wyrażeniu oznaczającym „chwalcie Pana”. Najczęściej występuje jako antyfona powtarzana pod koniec psalmów. Słowo to odnaleźć można także w Księdze Tobiasza, gdzie oznacza hymn pochwalny, który będzie śpiewany w nowym Jeruzalem.
Bramy Jerozolimy będą odbudowane z szafiru i ze szmaragdu, a wszystkie mury twoje z drogich kamieni. Wieże Jerozolimy będą zbudowane ze złota, a wały ochronne ze szczerego złota. Ulice Jerozolimy wyłożone będą rubinami i kamieniami z Ofiru. Bramy Jerozolimy rozbrzmiewać będą pieśniami wesela, a …Więcej
Przez całe 40 dni Wielkiego Postu słowo „Alleluja” nie istnieje w liturgii Kościoła. Nie wymawia się go ani razu. Dopiero podczas liturgii Wigilii Paschalnej kapłan intonuje wspaniałe „Alleluja”, które jest od tej chwili wymawiane i wyśpiewywane bardzo często.
Alleluja, chwalcie Pana!
Dlaczego tak się dzieje? Co oznacza to słowo i dlaczego tak mocno związane jest z okresem Wielkanocy?
Alleluja bierze swój początek w hebrajskim wyrażeniu oznaczającym „chwalcie Pana”. Najczęściej występuje jako antyfona powtarzana pod koniec psalmów. Słowo to odnaleźć można także w Księdze Tobiasza, gdzie oznacza hymn pochwalny, który będzie śpiewany w nowym Jeruzalem.
Bramy Jerozolimy będą odbudowane z szafiru i ze szmaragdu, a wszystkie mury twoje z drogich kamieni. Wieże Jerozolimy będą zbudowane ze złota, a wały ochronne ze szczerego złota. Ulice Jerozolimy wyłożone będą rubinami i kamieniami z Ofiru. Bramy Jerozolimy rozbrzmiewać będą pieśniami wesela, a …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
agnieszka123
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Alleluja z hebr. śpiewajcie Panu z radością.
Wielkanoc w sowieckim łagrze.
Wielkanoc w sowieckim łagrze. Zmartwychwstanie Chrystusa niesie nadzieję i przemienia serca nawet w tak nieoczekiwanych miejscach, jak sowiecki łagier. Żaden enkawudzista nie powstrzyma radosnego …Więcej
Wielkanoc w sowieckim łagrze.
Zmartwychwstanie Chrystusa niesie nadzieję i przemienia serca nawet w tak nieoczekiwanych miejscach, jak sowiecki łagier. Żaden enkawudzista nie powstrzyma radosnego przesłania: „Chrystus zmartwychwstał!"
Wydarzenie miało miejsce w roku 1940 w sowieckim łagrze pod Omskiem, a opisał je syn głównego bohatera, śp. ks. Antoni Papużyński, marianin.
Żeby z poniższego świadectwa niczego nie ująć, ani bezwiednie czymś go nie podkoloryzować, przepisuję je w całości z półrocznika „Personalizm” (2002 nr 3 s.19):
„W samą Wielkanoc zwieziono część ogromnej rzeszy skazańców, a część zegnano w jedno miejsce koło Omska i wśród nich ustawiono coś w rodzaju wysokiej mównicy w celu głoszenia propagandy sowieckiej. Wygłoszono kilka przemówień — uświadamiających że «kto nie rabotajet ten kuszat' nie budiet”. Następnie z miasta sprowadzono zespół muzyczny wraz z harmonią, jedynym akompaniamentem, który zaśpiewał stojącym w zimnie i głodzie łagiernikom sławną piosenkę, znaną chyba …Więcej
Zmartwychwstanie Chrystusa niesie nadzieję i przemienia serca nawet w tak nieoczekiwanych miejscach, jak sowiecki łagier. Żaden enkawudzista nie powstrzyma radosnego przesłania: „Chrystus zmartwychwstał!"
Wydarzenie miało miejsce w roku 1940 w sowieckim łagrze pod Omskiem, a opisał je syn głównego bohatera, śp. ks. Antoni Papużyński, marianin.
Żeby z poniższego świadectwa niczego nie ująć, ani bezwiednie czymś go nie podkoloryzować, przepisuję je w całości z półrocznika „Personalizm” (2002 nr 3 s.19):
„W samą Wielkanoc zwieziono część ogromnej rzeszy skazańców, a część zegnano w jedno miejsce koło Omska i wśród nich ustawiono coś w rodzaju wysokiej mównicy w celu głoszenia propagandy sowieckiej. Wygłoszono kilka przemówień — uświadamiających że «kto nie rabotajet ten kuszat' nie budiet”. Następnie z miasta sprowadzono zespół muzyczny wraz z harmonią, jedynym akompaniamentem, który zaśpiewał stojącym w zimnie i głodzie łagiernikom sławną piosenkę, znaną chyba …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Milczący świadkowie Męki i Zmartwychwstania Chrystusa.
Milczący świadkowie Męki i Zmartwychwstania Chrystusa. Relikwie Krzyża Świętego Zgodnie ze zwyczajem żydowskim wszystkie narzędzia, które służyły do wykonania wyroku śmierci na skazańcu musiały być …Więcej
Milczący świadkowie Męki i Zmartwychwstania Chrystusa.
Relikwie Krzyża Świętego
Zgodnie ze zwyczajem żydowskim wszystkie narzędzia, które służyły do wykonania wyroku śmierci na skazańcu musiały być wrzucone do rowu i zakopane. Przedmioty te budziły bowiem ogólny wstręt, dlatego starano się je pogrzebać na zawsze. Zgodnie z tą praktyką zakopane zostało także drzewo Krzyża – świadek Męki i Śmierci Zbawiciela. Przez wieki cenne pamiątki Wielkiego Piątku spoczywały w ziemi. Odszukała je dopiero w roku 326 św. Helena.
Odkopano trzy krzyże, gwoździe i napis z tabliczki na Krzyżu. Według jednej z relacji, by rozpoznać, który ze znalezionych krzyży należał do Chrystusa, przykładano je do chorej kobiety.
Prawdziwy okazał się ten, przy którym kobieta odzyskała zdrowie. Św. Helena jedną część prawdziwego Krzyża dała swemu synowi, Konstantynowi, drugą przesłała do Rzymu, a trzecią, największą, pozostawiła w kościele jerozolimskim.
W 614 r. król perski Chozroes zdobywszy Jerozolimę, zrabował tę …Więcej
Relikwie Krzyża Świętego
Zgodnie ze zwyczajem żydowskim wszystkie narzędzia, które służyły do wykonania wyroku śmierci na skazańcu musiały być wrzucone do rowu i zakopane. Przedmioty te budziły bowiem ogólny wstręt, dlatego starano się je pogrzebać na zawsze. Zgodnie z tą praktyką zakopane zostało także drzewo Krzyża – świadek Męki i Śmierci Zbawiciela. Przez wieki cenne pamiątki Wielkiego Piątku spoczywały w ziemi. Odszukała je dopiero w roku 326 św. Helena.
Odkopano trzy krzyże, gwoździe i napis z tabliczki na Krzyżu. Według jednej z relacji, by rozpoznać, który ze znalezionych krzyży należał do Chrystusa, przykładano je do chorej kobiety.
Prawdziwy okazał się ten, przy którym kobieta odzyskała zdrowie. Św. Helena jedną część prawdziwego Krzyża dała swemu synowi, Konstantynowi, drugą przesłała do Rzymu, a trzecią, największą, pozostawiła w kościele jerozolimskim.
W 614 r. król perski Chozroes zdobywszy Jerozolimę, zrabował tę …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Miłosierdzie w myśleniu, czyli o tym, jak bije ludzkie serce.
Miłosierdzie w myśleniu, czyli o tym, jak bije ludzkie serce. Człowiek potrafi być miłosierny. Nie zawsze tego chce. Nie zawsze wierzy w sprawiedliwość czynów miłosiernych. Czasami ocenia je wręcz …Więcej
Miłosierdzie w myśleniu, czyli o tym, jak bije ludzkie serce.
Człowiek potrafi być miłosierny. Nie zawsze tego chce. Nie zawsze wierzy w sprawiedliwość czynów miłosiernych. Czasami ocenia je wręcz jako naiwne.
Stać go jednak na miłosierdzie, ono wyzwala w nim bowiem więcej niż wydaje mu się, że zdoła zrobić. Jakby sprawiedliwość była zbyt małą odpowiedzią wobec zła, którego doświadcza. Jakby była nieodpowiednia, by jego samego ocalić. Dlatego bycie miłosiernym tak go pociąga, a jednocześnie przeraża. W jakiś sposób boi się być miłosierny. Nie rozumie, że można być aż tak dobrym. Że można nie tylko miłosiernie się wzruszać, postępować, ale i miłosiernie myśleć. Że w taki sposób może bić jego ludzkie serce.
Przekroczyć próg.
Przyglądając się współczesnej Polsce, zresztą nie tylko jej, można odnieść wrażenie, że istniejące tutaj podziały polityczne czy kulturowe coraz intensywniej uwidaczniają ciągle pogłębiającą się i właściwie niemożliwą już do zasypania przepaść między ludźmi. Myli się …Więcej
Człowiek potrafi być miłosierny. Nie zawsze tego chce. Nie zawsze wierzy w sprawiedliwość czynów miłosiernych. Czasami ocenia je wręcz jako naiwne.
Stać go jednak na miłosierdzie, ono wyzwala w nim bowiem więcej niż wydaje mu się, że zdoła zrobić. Jakby sprawiedliwość była zbyt małą odpowiedzią wobec zła, którego doświadcza. Jakby była nieodpowiednia, by jego samego ocalić. Dlatego bycie miłosiernym tak go pociąga, a jednocześnie przeraża. W jakiś sposób boi się być miłosierny. Nie rozumie, że można być aż tak dobrym. Że można nie tylko miłosiernie się wzruszać, postępować, ale i miłosiernie myśleć. Że w taki sposób może bić jego ludzkie serce.
Przekroczyć próg.
Przyglądając się współczesnej Polsce, zresztą nie tylko jej, można odnieść wrażenie, że istniejące tutaj podziały polityczne czy kulturowe coraz intensywniej uwidaczniają ciągle pogłębiającą się i właściwie niemożliwą już do zasypania przepaść między ludźmi. Myli się …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Św. Faustyna - prorok czasów ostatecznych.
Św. Faustyna - prorok czasów ostatecznych. 26/11.37. Dziś ujrzałam, jak święte tajemnice były spełniane bez szat liturgicznych i po domach prywatnych, dla chwilowej burzy i ujrzałam słońce, które …Więcej
Św. Faustyna - prorok czasów ostatecznych.
26/11.37. Dziś ujrzałam, jak święte tajemnice były spełniane bez szat liturgicznych i po domach prywatnych, dla chwilowej burzy i ujrzałam słońce, które wyszło z Najświętszym Sakramentu i zgasły, czyli zostały przyćmione inne światła i wszyscy mieli zwrócone oczy ku temu światłu; lecz znaczenia nie rozumiem w tej chwili. (Dz 991)
Nie można się oprzeć w skojarzeniu tej wizji św. Faustyny do czasu panowania antychrysta.
Prześladowania Kościoła w minionym XX wieku, szczególnie w krajach komunistycznych, przybrały na sile. Matka Boża w Fatimie w tym samym roku, w którym wybuchła rewolucja październikowa, prosiła o modlitwę za nawrócenie Rosji, „aby nie rozszerzała swoich błędów”.
Po rewolucji bolszewickiej w ZSRR zaczęto akcję likwidowania religii, tego "opium dla ludu", jak ją nazywano: zamykano kościoły, aresztowano lub przepędzano księży... Wierni pozostawali bez pasterzy, bez sakramentów. Gromadzono się więc po domach, na stół kładziono skrycie …Więcej
26/11.37. Dziś ujrzałam, jak święte tajemnice były spełniane bez szat liturgicznych i po domach prywatnych, dla chwilowej burzy i ujrzałam słońce, które wyszło z Najświętszym Sakramentu i zgasły, czyli zostały przyćmione inne światła i wszyscy mieli zwrócone oczy ku temu światłu; lecz znaczenia nie rozumiem w tej chwili. (Dz 991)
Nie można się oprzeć w skojarzeniu tej wizji św. Faustyny do czasu panowania antychrysta.
Prześladowania Kościoła w minionym XX wieku, szczególnie w krajach komunistycznych, przybrały na sile. Matka Boża w Fatimie w tym samym roku, w którym wybuchła rewolucja październikowa, prosiła o modlitwę za nawrócenie Rosji, „aby nie rozszerzała swoich błędów”.
Po rewolucji bolszewickiej w ZSRR zaczęto akcję likwidowania religii, tego "opium dla ludu", jak ją nazywano: zamykano kościoły, aresztowano lub przepędzano księży... Wierni pozostawali bez pasterzy, bez sakramentów. Gromadzono się więc po domach, na stół kładziono skrycie …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Zmartwychwstanie w życiu chrześcijanina.
Zmartwychwstanie w życiu chrześcijanina. Nadzieja istotna. Podstawową sprawą w życiu człowieka jest nadzieja. Ludzie często o niej nie myślą, ale ostatecznie każdy ją ma i musi mieć. Życie ludzkie bez …Więcej
Zmartwychwstanie w życiu
chrześcijanina.
Nadzieja istotna.
Podstawową sprawą w życiu człowieka jest nadzieja. Ludzie często o niej nie myślą, ale ostatecznie każdy ją ma i musi mieć. Życie ludzkie bez nadziei jest po prostu niemożliwe. Najlepiej widać to w sytuacjach kryzysowych. Człowiek nadziei wychodzi z nich zwycięsko. Człowiek, który traci nadzieję, wewnętrznie się załamuje, kurczy się w sobie, popada w zniechęcenie aż po rozpacz i próbę samobójstwa. Najczęściej jednak nadzieja, którą człowiek w sobie nosi jest przez niego nieuświadomiona.
Jest mu przekazywana przez wychowanie, środowisko, propagandę, panujące w społeczeństwie wartości itd. Człowiek często ucieka od pytania o nadzieję, bo czuje podświadomie, że jest ona u niego słaba. Ale i wówczas ma nadzieję, że mu się uda uciec od tego pytania, że jakoś to będzie, potrafi coś przetrzymać, czegoś uniknąć. W sposób dramatyczny ujawnia się to w obliczu śmierci. Tutaj bowiem nadzieja, którą w sobie nosimy, musi być silna, by …Więcej
chrześcijanina.
Nadzieja istotna.
Podstawową sprawą w życiu człowieka jest nadzieja. Ludzie często o niej nie myślą, ale ostatecznie każdy ją ma i musi mieć. Życie ludzkie bez nadziei jest po prostu niemożliwe. Najlepiej widać to w sytuacjach kryzysowych. Człowiek nadziei wychodzi z nich zwycięsko. Człowiek, który traci nadzieję, wewnętrznie się załamuje, kurczy się w sobie, popada w zniechęcenie aż po rozpacz i próbę samobójstwa. Najczęściej jednak nadzieja, którą człowiek w sobie nosi jest przez niego nieuświadomiona.
Jest mu przekazywana przez wychowanie, środowisko, propagandę, panujące w społeczeństwie wartości itd. Człowiek często ucieka od pytania o nadzieję, bo czuje podświadomie, że jest ona u niego słaba. Ale i wówczas ma nadzieję, że mu się uda uciec od tego pytania, że jakoś to będzie, potrafi coś przetrzymać, czegoś uniknąć. W sposób dramatyczny ujawnia się to w obliczu śmierci. Tutaj bowiem nadzieja, którą w sobie nosimy, musi być silna, by …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
baran katolicki
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Przede wszystkim nadzieja jest owocem wiary. Tam gdzie nie ma wiary tam też nie pojawi się nadzieja. Taka nadzieja jaka wiara. Jako trzecia pojawia się …Więcej
Przede wszystkim nadzieja jest owocem wiary. Tam gdzie nie ma wiary tam też nie pojawi się nadzieja. Taka nadzieja jaka wiara. Jako trzecia pojawia się cnota miłości, która nigdy nie zaniknie.
Chrystus zmartwychwstał - co to oznacza dla Ciebie?
Chrystus zmartwychwstał - co to oznacza dla Ciebie? A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara – pisał św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian. …Więcej
Chrystus zmartwychwstał - co to oznacza dla Ciebie?
A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara – pisał św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian.
Zmartwychwstanie to centralne wydarzenie w dziejach świata i fundament naszej wiary.
Oznacza całkowite zwycięstwo Chrystusa nad złem.
Pan Jezus, pokonując śmierć, która jest owocem grzechu pierwszych rodziców Adama i Ewy, otworzył dla nas Niebo.
Nie może zatem uważać się za katolika ktoś, kto podaje w wątpliwość prawdziwość powstania z grobu Pana Jezusa. Choć w oczach zmaterializowanych społeczeństw XXI wieku może to wydawać się absurdem, jednak jest faktem.
Przyjęcie tej prawdy wiary nie było zresztą łatwe także w czasach działalności apostołów. Święty Paweł pisał, że głosi Jezusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan (1 Kor 1,22-23).
Należy bowiem podkreślić, że chrześcijanie nie są ludźmi z tego świata. Mądrość tego świata nie jest mądrością naszą. Pobyt …Więcej
A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara – pisał św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian.
Zmartwychwstanie to centralne wydarzenie w dziejach świata i fundament naszej wiary.
Oznacza całkowite zwycięstwo Chrystusa nad złem.
Pan Jezus, pokonując śmierć, która jest owocem grzechu pierwszych rodziców Adama i Ewy, otworzył dla nas Niebo.
Nie może zatem uważać się za katolika ktoś, kto podaje w wątpliwość prawdziwość powstania z grobu Pana Jezusa. Choć w oczach zmaterializowanych społeczeństw XXI wieku może to wydawać się absurdem, jednak jest faktem.
Przyjęcie tej prawdy wiary nie było zresztą łatwe także w czasach działalności apostołów. Święty Paweł pisał, że głosi Jezusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan (1 Kor 1,22-23).
Należy bowiem podkreślić, że chrześcijanie nie są ludźmi z tego świata. Mądrość tego świata nie jest mądrością naszą. Pobyt …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Dlaczego katolicy robią znak krzyża?
Dlaczego katolicy robią znak krzyża? Kiedy spotka się grupę modlących chrześcijan różnych wyznań, całkiem łatwo wychwycić, który z nich jest katolikiem. Zamiast od razu zanurzyć się w modlitwie do …Więcej
Dlaczego katolicy robią znak krzyża?
Kiedy spotka się grupę modlących chrześcijan różnych wyznań, całkiem łatwo wychwycić, który z nich jest katolikiem.
Zamiast od razu zanurzyć się w modlitwie do Boga Ojca, katolik rysuje ręką krzyż na piersi lub na czole.
Według różnych zapisów z III w., na początku chrześcijanie robili ten znak na całym ciele. Apologeta chrześcijański Tertulian pisał wówczas:
„My chrześcijanie mamy na czole wypalony znak krzyża”.
Z kolei św. Cyryl z Jerozolimy, który żył w IV w., zaznaczył w swojej katechezie:
„Nie wstydzimy się, ponieważ wyznajemy Ukrzyżowanego. Bądź krzyżu naszym znakiem, wykonywanym ze śmiałością palcami na czole i wszędzie – na chlebie, który jemy i naczyniach z których pijemy, przy naszych wyjściach i powrotach, przed snem, kiedy śpimy, i kiedy się budzimy, kiedy jesteśmy w podróży i kiedy jesteśmy w stanie spoczynku”.
Manifestacja wiary. Znak krzyża, który katolicy wykonują przed modlitwą, bądź przed różnymi czynnościami, nie powinien być …Więcej
Kiedy spotka się grupę modlących chrześcijan różnych wyznań, całkiem łatwo wychwycić, który z nich jest katolikiem.
Zamiast od razu zanurzyć się w modlitwie do Boga Ojca, katolik rysuje ręką krzyż na piersi lub na czole.
Według różnych zapisów z III w., na początku chrześcijanie robili ten znak na całym ciele. Apologeta chrześcijański Tertulian pisał wówczas:
„My chrześcijanie mamy na czole wypalony znak krzyża”.
Z kolei św. Cyryl z Jerozolimy, który żył w IV w., zaznaczył w swojej katechezie:
„Nie wstydzimy się, ponieważ wyznajemy Ukrzyżowanego. Bądź krzyżu naszym znakiem, wykonywanym ze śmiałością palcami na czole i wszędzie – na chlebie, który jemy i naczyniach z których pijemy, przy naszych wyjściach i powrotach, przed snem, kiedy śpimy, i kiedy się budzimy, kiedy jesteśmy w podróży i kiedy jesteśmy w stanie spoczynku”.
Manifestacja wiary. Znak krzyża, który katolicy wykonują przed modlitwą, bądź przed różnymi czynnościami, nie powinien być …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Nasze żegnanie się ma być stałym przypomnieniem ofiary, jaką Jezus zapłacił za nasze grzechy. Jest to zarówno manifestacja wielkiej wiary, jak i prosta …Więcej
Nasze żegnanie się ma być stałym przypomnieniem ofiary, jaką Jezus zapłacił za nasze grzechy. Jest to zarówno manifestacja wielkiej wiary, jak i prosta modlitwa o nieprawdopodobnie wielkiej mocy.
ZiomekZiom udostępnia to
- Zgłoś
Usuń udostępnienie
Trwa apostazja serc! Nasz świat jest jak syn marnotrawny.
Trwa apostazja serc! Nasz świat jest jak syn marnotrawny. Sednem wszystkich kryzysów, targających dzisiejszy świat – jest fakt, że ludzie odrzucili naukę Krzyża. „Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy …Więcej
Trwa apostazja serc! Nasz świat jest jak syn marnotrawny.
Sednem wszystkich kryzysów, targających dzisiejszy świat – jest fakt, że ludzie odrzucili naukę Krzyża.
„Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko…
” Oto słowa z Ewangelii, które są świadectwem, że apostazja serca postępuje stopniowo. Człowiek jeszcze nie traci kontroli nad sobą, gdy wprawdzie folguje przyjemnościom, ale nie jest opętany przez wady i grzechy.
„Zabranie wszystkiego” zajęło młodzieńcowi kilka dni. Kiedy już wszystko zgromadził, wyruszył do obcego kraju. A naprawdę obcy jest jedynie ten kraj, w którym nie ma Boga. Dysponując bogactwem i ciesząc się dreszczem emocji wywołanym wyswobodzeniem się spod ojcowskiej władzy, młody człowiek początkowo ma wrażenie, że drzwi do wszystkich przyjemności świata stoją przed nim otworem.
Są to jednak chwilowe rozkosze – przemijające szaleństwa z delirycznego snu marnotrawnego syna. Grzech i związane z nim przyjemności wystarczały tylko do tego, by go kusić, rozpalać wewnętrznie …Więcej
Sednem wszystkich kryzysów, targających dzisiejszy świat – jest fakt, że ludzie odrzucili naukę Krzyża.
„Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko…
” Oto słowa z Ewangelii, które są świadectwem, że apostazja serca postępuje stopniowo. Człowiek jeszcze nie traci kontroli nad sobą, gdy wprawdzie folguje przyjemnościom, ale nie jest opętany przez wady i grzechy.
„Zabranie wszystkiego” zajęło młodzieńcowi kilka dni. Kiedy już wszystko zgromadził, wyruszył do obcego kraju. A naprawdę obcy jest jedynie ten kraj, w którym nie ma Boga. Dysponując bogactwem i ciesząc się dreszczem emocji wywołanym wyswobodzeniem się spod ojcowskiej władzy, młody człowiek początkowo ma wrażenie, że drzwi do wszystkich przyjemności świata stoją przed nim otworem.
Są to jednak chwilowe rozkosze – przemijające szaleństwa z delirycznego snu marnotrawnego syna. Grzech i związane z nim przyjemności wystarczały tylko do tego, by go kusić, rozpalać wewnętrznie …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Świadectwem duchowego upadku cywilizacji zachodniej są dwa bardzo ważne zjawiska: masowe odejście od Chrystusa i masowe odejście od Boga.Więcej
Świadectwem duchowego upadku cywilizacji zachodniej są dwa bardzo ważne zjawiska: masowe odejście od Chrystusa i masowe odejście od Boga.
Cierpienie Maryi
Cierpienie Maryi. Maryja jako Matka Boga, Niepokalanie Poczęta jedyna z ludzi „miała prawo” być wolna od bólu i cierpienia, a jednak Jej życie, od Nazaretu aż do Golgoty naznaczone było cierpieniem …Więcej
Cierpienie Maryi.
Maryja jako Matka Boga, Niepokalanie Poczęta jedyna z ludzi „miała prawo” być wolna od bólu i cierpienia, a jednak Jej życie, od Nazaretu aż do Golgoty naznaczone było cierpieniem i trudem.
Cierpienie Maryi rozpoczęło się w Nazarecie. W czasie Zwiastowania powiedziała Bogu „tak” i oddała do dyspozycji swoje życie i przyszłość. W miarę upływu czasu odsłaniał się przed Nią krzyż, który przyjęła.
Pierwszym źródłem jej bólu była relacja z Józefem. Józef był Jej najbliższy. Kochała go czystą miłością, widziała ból, jakiego doświadczał, gdy odkrył, że jest brzemienna i nie mogła mu pomóc. Nie czuła się zobowiązana do wyjawienia tajemnicy Boga i dlatego (podobnie jak Józef) cierpiała w milczeniu.
Cierpieniem dla Maryi było narodzenie Syna Bożego. Jezus, Syn Boży przyszedł na ziemię w grocie dla bydła, w żłobie. Żadna matka nie życzyłaby sobie podobnego porodu. Maryja nie mogła zapewnić Jezusowi podstawowych warunków sanitarnych ani bytowych.
Cierpienie Matki związane było …Więcej
Maryja jako Matka Boga, Niepokalanie Poczęta jedyna z ludzi „miała prawo” być wolna od bólu i cierpienia, a jednak Jej życie, od Nazaretu aż do Golgoty naznaczone było cierpieniem i trudem.
Cierpienie Maryi rozpoczęło się w Nazarecie. W czasie Zwiastowania powiedziała Bogu „tak” i oddała do dyspozycji swoje życie i przyszłość. W miarę upływu czasu odsłaniał się przed Nią krzyż, który przyjęła.
Pierwszym źródłem jej bólu była relacja z Józefem. Józef był Jej najbliższy. Kochała go czystą miłością, widziała ból, jakiego doświadczał, gdy odkrył, że jest brzemienna i nie mogła mu pomóc. Nie czuła się zobowiązana do wyjawienia tajemnicy Boga i dlatego (podobnie jak Józef) cierpiała w milczeniu.
Cierpieniem dla Maryi było narodzenie Syna Bożego. Jezus, Syn Boży przyszedł na ziemię w grocie dla bydła, w żłobie. Żadna matka nie życzyłaby sobie podobnego porodu. Maryja nie mogła zapewnić Jezusowi podstawowych warunków sanitarnych ani bytowych.
Cierpienie Matki związane było …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis