Alfredo Mario Garcia e Garcia
Alfredo Mario Garcia e Garcia compartilhou de Gloria.tv
5,7 mil
Grandeza. Grandeza-Orlando FedeliMais
Grandeza.
Grandeza-Orlando Fedeli
Mizerna cicha. Mizerna cicha, stajenka licha, Pełna niebieskiej chwały. Oto leżący, przed nami śpiący W promieniach Jezus mały. Nad nim anieli w locie stanęli I pochyleni klęczą Z włosy złotymi, z …Mais
Mizerna cicha.
Mizerna cicha, stajenka licha,
Pełna niebieskiej chwały.
Oto leżący, przed nami śpiący
W promieniach Jezus mały.
Nad nim anieli w locie stanęli
I pochyleni klęczą
Z włosy złotymi, z skrzydła białymi, Pod malowaną tęczą. I oto mnodzy, ludzie ubodzy Radzi oglądać Pana, Pełni natchnienia, pełni zdziwienia Upadli na kolana. Koledowanie w Sedrunie trwa... Wielkie zdziwienie:wszelkie stworzenie Cały świat orzeźwiony; Mądrość Mądrości, Światłość Światłości, Bóg - człowiek tu wcielony! Dlugo czekali, dlugo wzdychali az niebo rozgorzalo Pieklo zawarte niebo otwarte Slowo sie Cialem stalo.
04:19
Conversao ao Catolicismo. ConversãoMais
Conversao ao Catolicismo.
Conversão
apologetica católica por Fenando Casanova. Recopilación de los programas Estoy en casa, temas apologwticos para conecer y profundizar en nuestra feMais
apologetica católica por Fenando Casanova.
Recopilación de los programas Estoy en casa, temas apologwticos para conecer y profundizar en nuestra fe
06:31:45
Alfredo Mario Garcia e Garcia compartilhou de ,Jaimemn
3,6 mil
Grandeza. Grandeza-Orlando FedeliMais
Grandeza.
Grandeza-Orlando Fedeli
Grandeza. GRANDEZA Ter o olhar voltado para as claras estrelas Não temer as duras batalhas, mas querê-las. Águia fitando o sol, viver para as alturas, desprezando as coisas baixas, vis e obscuras. Amar …Mais
Grandeza.
GRANDEZA
Ter o olhar voltado para as claras estrelas
Não temer as duras batalhas, mas querê-las.
Águia fitando o sol, viver para as alturas,
desprezando as coisas baixas, vis e obscuras.
Amar só os horizontes vastos e azuis.
Odiar os negros charcos e os mortos pauis. Ter a alma sem medo, covardias, tremores, valente e forte como o rufar dos tambores. Ter na alma claras notas de clarins de prata, e nos lábios um canto ardente que arrebata. Ser impelido pelos ventos da epopéia, longe das calmarias podres de vida atéia. Entre nuvens de fumo, de ódio e de poeira, ousada e desafiante, desfraldar bandeira. Qual falcão atacar, desprezando o perigo, tendo olhos só para Deus e para o inimigo. Não temer jamais nem as armas, nem as vaias, nem o combate franco, nem as vis tocaias. E, não fugindo nem da arena, nem do sorriso. ver, na morte e cruz, as portas do Paraíso. Jamais calcular o número do inimigo. Mas contar só com Deus, com Santiago e consigo Por justo combater, mesmo que solitário, …Mais
03:56