"Kan. 214 – Wiernym przysługuje prawo sprawowania kultu Bożego, zgodnie z przepisami własnego obrządku, zatwierdzonego przez prawowitych pasterzy Kościoła, jak również podążania własną drogą życia duchowego, zgodną jednak z doktryną Kościoła.
Kan. 383 – Wypełniając swoją pasterską posługę, biskup (…)
§ 2. Jeśli ma w swojej diecezji wiernych odmiennego obrządku, niech stara się zaradzić ich duchowym potrzebom przez posługę kapłanów lub tworzenie parafii obrządkowych czy przez wikariusza biskupiego.”
Kodeks Prawa Kanonicznego 1983 r.

"O przynależności do obrządku Prawo Kanoniczne z 1917 roku stanowi:

„Człowiek należy do obrządku, w którym został ochrzczony (kan.98 § 1). Potomstwo zaś należy chrzcić w obrządku rodziców; jeśli rodzice należą do różnych obrządków, dzieci należy chrzcić w obrządku ojca, o ile prawo partykularne nie postanawia czegoś innego (kan. 756 § 1,2), np. że wszystkie dzieci mają iść za ojcem łacinnikiem a jeśli ojciec jest obrządku greckiego, mogą iść za matką łacinniczką, o ile godzi się na to ojciec, albo że chłopcy przyjmują obrządek ojca, dziewczęta matki. Jeśli jedna tylko strona jest katolicką, dzieci należy chrzcić w jej obrządku (kan. 746 § 3). Pełnoletni a nawet małoletni mający używanie rozumu (kan. 745 § 2) pochodzący z rodziców niekatolickich, sam sobie obiera obrządek i należy do tego, w którym został ochrzczony.
Chrzest nie stanowi o przynależności do obrządku wtedy, gdy:
duchowny innego obrządku udzielił komuś chrztu podstępnie, albo nawet na życzenie rodziców, lecz wbrew przepisom wyżej podanym w kan. 756"

Ewelina Anna Zdaje się, że myli pani obrządek z rytem. Pojęcie "rytu" różni się od pojęcia "obrządku", gdyż w obrządku danego Kościoła "sui iuris" może występować kilka rytów liturgicznych. Słowo "ryt" używane jest do określenia jakiejś rodziny liturgicznej, sposobu celebrowania misteriów chrześcijańskich, charakterystycznego dla jakiejś grupy etnicznej, językowej czy kulturowej. Taka tradycja liturgiczna posiada własne księgi liturgiczne, kalendarz, układ roku liturgicznego oraz własny sposób celebrowania sakramentów i innych obrzędów. Ponadto w literaturze "ryt" zamiennie nazywany bywa "obrządkiem" albo "liturgią". Stąd mamy obrządek rzymski czyli liturgię rzymską. Rytem nazywa się jakiś określony składnik akcji liturgicznej lub pewną całość ceremonii, np. ryt ofiarowania, ryt chrztu, itd.