LEGENDA DVRANDA CONSTANTINI MAGNI INSPIRATIONE DIVINA PRO XP+SPQR AD STILOS ECCLESIAE IMPERIIQUE

Constantinus I, Magnus, vel Flavius Valerius Aurelius Constantinus (Naissi circa annum 280 natus est; 22 Maio 337 mortuus est), fuit imperator Romanus ab 306 ad 337. Iam anno 318 complures titulos collegerat: Germanicus maximus III, Sarmaticus maximus, Britannicus maximus, Carpicus maximus, Arabicus maximus, Medicus maximus, Armeniacus maximus, Gothicus maximus. Constat Constantinum ampliorem esse propter primum et gravem usum monogrammonis Christi signo exercitus Romanus (proelium super ponte Milvio, anno 312) edictum tolerantiae Mediolani anno 313, quod Christistianismum religionem permissam in imperio Romano fecit convocationem primi Concilii Nicaeni Primi transferendum sedes imperatoris a Roma in Byzantium, quod post eum Constantinopolis nominatum est. Est felice adhuc biographia accuratior de eo, quae a Eusebio Caesarensi scripta est, qui autem fuit ardens imperatoris admirator, ita opus post conspectum nonnullorum historicorum normae scientiae historicae novae sequi non potest. Iuxta facta historice constata sunt multa singula de Constantino, quae adhuc aperta sunt.